آیه :وَ الَّذِينَ تَبَوَّءُو الدَّارَ وَ الْايمَانَ مِن قَبْلِهِمْ يحُِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيهِْمْ وَ لَا يجَِدُونَ فىِ صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُواْ وَ يُؤْثِرُونَ عَلىَ أَنفُسِهِمْ وَ لَوْ كاَنَ بهِِمْ خَصَاصَةٌ وَ مَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ترجمه: و براى كسانى است كه در اين سرا [سرزمين مدينه] و در سراى ايمان پيش از مهاجران مسكن گزيدند و كسانى را كه به سويشان هجرت كنند دوست مىدارند، و در دل خود نيازى به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمىكنند و آنها را بر خود مقدّم مىدارند هر چند خودشان بسيار نيازمند باشند كسانى كه از بخل و حرص نفس خويش باز داشته شدهاند رستگارانند
شان نزول: مردي نزد رسول خدا آمد و از شدت گرسنگي مي ناليد، پيامبر براي تهيه غذا کسي را به خانه همسران خود فرستاد. آن شخص خبر آورد که جز آب آشاميدني، در خانه پيامبر هيچ يافت نمي شود. پيامبر به ياران خود فرمود: من اين گرسنه را سير خواهم کرد. سپس به خانه اش آمد و به دخترش فاطمه فرمود: آيا غذايي يافت نمي شود، علي از فاطمه خواست دختر را گرسنه بخواباند و غذاي او را به شخص فقير بدهد.سفره را پهن کردند و براي اين که ميهمان از جريان با خبر نشود، چراغ را خاموش کردند و خود نيز بر سر سفره نشستند. آنان بي آنکه غذايي بخورند، دهان خود را تکان مي دادند. ميهمان گمان مي کرد آنان نيز همراه او غذا مي خورند . او با خيال راحت و به اندازه کافي غذا خورد و سير شد. خانواده علي (ع) آن شب را گرسنه خوابيدند. صبح روز بعد خدمت پيامبر آمدند و بي آنکه سخني بگويند، پيامبر به آنان نگاهي افکند و لبخند زد. در اين جا آيه 9 سوره حشر نازل شد و ايثارگري اين خانواده را ستود. از اين آيه به خوبي استفاده مي شود که ترک بخل و حرص ، انسان را به رستگاري مي رساند، در حالي که آلودگي به اين صفت ناپسند، کاخ سعادت انسان را ويران مي سازد
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
